imamı şafii her sabah namazında cemaatle oturur ve onlarla sohbet ederdi.
adamın biri ise sürekli camide bir köşede oturur onalrı izlerdi.bir türlü sohbete katılmazdı.
şafi nin dikaktini çeken adama bir gün
şafi sorar "sen neden bize katılmıyorsun.hiç sormak istediğin bir soru yokmu"
adam; " aslında bir sorum var kafama çok takılıyor."
şafii; "buyur sor cevaplamaya çalışırız inşallah"
adam;"şimdi biz oruçlu iken ne zaman iftar ederiz."
şafi;" güneş battığı zaman"
adam;" ha işte onu bende biliyorum ama ya güneş batmaz sa"
şafi;" SEN SUSMAYA DEVAM ET; SENİN SUSMAM DAHA ĞAYIRLIDIR"
NOT:bu olay gerçektir..
13th Haziran 2008, 09:05
